In 1975 hebben we, na een slechte ervaring met een hond te hebben opgedaan, een boekje aangeschaft. We zochten daarin naar een ras wat goed bij een boerderij en kleine kinderen zou passen, en vonden...........de Berner Sennenhond. De rasvereniging werd snel benaderd. Het zou een reu worden, en na een jaar (!!) op de wachtlijst te hebben gestaan bij de rasvereniging kwam uiteindelijk onze eerste Berner; "Yullah" (spreek uit: Joela).
Onze zoon Terry was op dat moment slechts een paar maanden oud, maar al snel kreeg hij het allom bekende 'Berner virus' te pakken, en vanaf zijn twaalfde jaar is hij er zijn levenswerk van gaan maken om raszuivere Berner Sennenhonden te fokken. Dat dit niet zonder vallen en opstaan gebeurt weten wij inmiddels maar al te goed.
Sinds 1999 wonen we in 'Empe' (een klein dorpje vlakbij Voorst) in een verbouwde boerderij op ruim 7.000 m2 grond, waar onze honden heerlijk de rust en ruimte hebben om volop Berner te kunnen zijn...
Op 1 april 2013 is Terry plotseling overleden, een zeer verdrietige tijd maken we sinds die dag door. Het fokken van Berner Sennenhonden hebben we daardoor voor onbepaalde tijd beëndigd.
|